부산대학교 도서관

Wprowadzenie. Uogólniona łuszczyca krostkowa jest rzadką chorobą zapalną skóry, charakteryzującą się ciężkim, nawrotowym przebiegiem i częstym współwystępowaniem objawów ogólnych. Leczenie biologiczne inhibitorami TNF-α lub ustekinumabemstanowi alternatywę dla pacjentów, którzy nie odpowiedzieli na standardową terapię ogólną. Cel pracy. Przedstawienie dwóch przypadków wystąpienia nietypowych zmian rumieniowych w trakcie terapii biologicznej u pacjentów z uogólnioną łuszczycą krostkową. Opisy przypadków. Przypadek 1. U 27-letniego pacjenta leczonego od 3 lat infliksymabem (3 mg/kg m.c. co 8 tygodni) z powodu uogólnionej łuszczycy wystąpiły podczas infekcji górnych dróg oddechowych rozległe zmiany rumieniowe o charakterze wykwitów przypominających rumień wielopostaciowy. Zmiany ustąpiły po antybiotykoterapii. Kontynuowano leczenie infliksymabem. Przypadek 2. U 42-letniego pacjenta, który od 1,5 roku otrzymywał ustekinumab (45 mg co 8 tygodni) i cyklosporynę (3 mg/kg m.c./dobę), zaobserwowano rozległe zmiany rumieniowe o charakterze podostrej łuszczycy typu obrączkowatego bez zmian krostkowych. Zmiany ustąpiły po zwiększeniu dawki cyklosporyny do 3,6 mg/kg m.c./dobę. Leczenie ustekinumabem stosowano w dotychczasowej dawce. Wnioski. U pacjentów otrzymujących leki biologiczne możliwe jest wystąpienie zmian rumieniowych o bardzo różnej etiologii, w tym często polekowej. U każdego pacjenta niezbędna jest ich kompleksowa diagnostyka. Przedstawione przypadki wskazują, że nie zawsze wystąpienie rozległych rumieniowych zmian skórnych jest wskazaniem do przerwania leczenia biologicznego. [ABSTRACT FROM AUTHOR]