부산대학교 도서관

Simultanim davanjem sa fibrinolitičkom terapijom, niskomolekularni heparin enoksaparin pokazuje potencijal poboljšanja efikasnosti uz smanjenje neželjenih efekata. Studija je obuhvatila 2 grupe bolesnika sa akutnim infarktom miokarda kod kojih je primenjena streptokinaza. U prvoj, ispitivanoj grupi (N=32. streptokinaza+ejekciona frakcija), uz streptokinazu je primenjen i enoksaparin (pre davanja streptokinaze u i.v. bolusu 30 mg. potom na 12 sati po 1 mg/kg s.c., ukupno 3 dana). U drugoj, kontrolnoj grupi bolesnika (N=32, streptokinaza+ejekciona frakcija), 4 sata posle primenjene streptokinaze počinjalo se sa kontinuiranom infuzijom nefrakcionitanog heparina (1000 i.j./h, ukupno 3 dana). Bolesnici koji su primali i enoksaparin češće su imali infarkt miokarda prednjeg zida (53,1 % vs 43.8%), sa prosečno nešto manjom ejekcionom frakcijom (36,4% vs 37,8%). U obe grupe, u sličnom procentu je postignuta reperfuzija (71.9% vs. 65.6%). Grupa koja je primila uz streptokinazu i enoksaparin imala je rede rekurentne ishemije (18.8% vs 40.6%, p=0.055), kao i srčanu insuficijenciju (15.6% vs 53.2%. p=0.095). Nije bilo razlike u odnosu na neželjene efekte. Enoksaparin primenjen sa streptazom, siguran je i doprinosi reperfuziji u jednakoj meri kao i pri davanju streptokinaze sa nefrakcioniranim heparinom uz rede rekurentne ishemije i pojavu srčane insufucijencije. [ABSTRACT FROM AUTHOR]