학술논문

The sense of meaning of life as a factor protecting lower-secondary school youth against the fear of missing out.
Document Type
Article
Source
Journal of Psychiatry & Clinical Psychology / Psychiatria i Psychologia Kliniczna. 2019, Vol. 19 Issue 4, p391-397. 7p.
Subject
*LIFE
*SECONDARY schools
*WELL-being
*SOCIAL classes
*MULTIVARIATE analysis
Language
ISSN
1644-6313
Abstract
Cel badania: Celem pracy jest zbadanie nie tylko związku między poziomem poczucia sensu życia a samopoczuciem psychicznym, ale także lęku przed utratą w zależności od płci, poziomu klasy społecznej i zamożności rodziny. Metoda: W badaniu wykorzystano dane z badania pilotażowego przeprowadzonego w Polsce w 2017 roku przed głównym badaniem HBSC 2018 (Zachowania zdrowotne u dzieci w wieku szkolnym). Anonimową ankietę przeprowadzono w szkołach średnich I stopnia zgodnie z międzynarodowym protokołem badawczym HBSC. Analizy dotyczyły grupy 539 uczniów (46% dziewcząt) uczęszczających do klas 1-3 szkół gimnazjalnych (średnia wieku 14,75 ± 0,99). W badaniach wykorzystano następujące narzędzia: strach przed pominięciem/odłączeniem (Fear of Missing Out Scale, FOMO), Test Sensu Życia (Purpose in Life Test, PiL), wskaźnik dobrostanu (Well-Being Index, WHO-5), skala zamożności rodziny (Family Affluence Scale, FAS). Przedstawiono wyniki jednowymiarowych analiz nieparametrycznych, które dotyczą średniego poziomu powyższych wskaźników. W ramach analizy wielowymiarowej uogólniony model liniowy dla FOMO jako zmiennej zależnej zastosowano przy stopniowym wprowadzaniu zmiennych. Wyniki: Uczniowie z wysokim poziomem poczucia sensu życia wykazywali znacznie wyższą satysfakcję z życia i niższy poziom obawy przed byciem pominiętym niż uczniowie z niskim poziomem poczucia sensu życia. Wskaźnik poczucia sensu życia wzrósł w bardziej zamożnych rodzinach. Istotna korelacja między poczuciem sensu życia i obawą przed byciem pominiętym jest zachowana u obu płci, podczas gdy istotna korelacja między poczuciem sensu życia i dobrostanem psychicznym - tylko u dziewcząt. W ostatecznym modelu tylko poczucie sensu życia pozostało istotnym predyktorem obawy przed byciem pominiętym, podczas gdy płeć, klasa, dobrostan psychiczny i zamożność rodziny zostały odrzucone. Wnioski: Niniejsze badanie wskazuje na pewne praktyczne implikacje, jak uniknąć problematycznego korzystania z mediów społecznościowych. Należy zorganizować zajęcia związane ze znalezieniem sensu i miejsca w życiu. [ABSTRACT FROM AUTHOR]