부산대학교 도서관

Amaç: Gece yeme sendromu, genellikle ruh hâli ve uyku paterninde değişikliğin eşlik ettiği gece hiperfajisi ve gece beslenmeleri ile karakterize bir durumu ifade eder. Uyku yoksunluğu ve gece yeme alışkanlıkları nedeni ile gece yeme sendromuna yatkın hâle gelen öğrenciler arasında çok yaygındır. Bu tür davranışların sürekliliği, yüksek zihinsel işlevlerde zayıflık ve sirkadiyen ritimde değişiklik riskini artırır ve sonunda öğrenmede baskılanmaya ve akademik başarısızlıklara neden olur. Bu çalışmada, üniversiteye giden öğrencilerde gece yeme sendromu, not ortalaması, yaş ve beden kitle indeksi arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlamıştır. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmada, Uygulamalı Tıp Bilimleri Üniversitesinde okuyan öğrencilerin akademik başarısı ve gece yeme sendromu arasında bir korelasyon bulmak için kesitsel korelasyon tasarımı kullanılmıştır. Çalışmaya katılan öğrencilerden, basılı hâldeki Gece Yeme Sendromu Tanı Anketi'ni doldurmaları istenmiştir. Katılımcılar ankette aldıkları puanlara gore non-gece yeme sendromu, hafif gece yeme sendromu, orta gece yeme sendromu ve tam gece yeme sendromu olmak üzere dört gruba ayrılmışır. Üniversitenin kayıt bölümü, akademik dönem sonunda öğrencilere not ortalaması vermiştir. Bulgular: Anket sonuçları 86 (%35,7) öğrenciyi hafif gece yeme sendromu, 32 (%13,3) öğrenciyi orta gece yeme sendromu ve 23 (%9,5) öğrenciyi tam gece yeme sendromu olarak kategorize etmiştir. Beden kitle indeksindeki artış gece yeme sendromu ile ilişkili bulunmuştur [odds oranı=1,113 (%95 güven aralığı, 1,071-1,156), Wald χ² (1)=29.918, p<0,001]. Not ortalamalarındaki azalma gece yeme sendromu ile ilişkili bulunmuştur [Odds oranı=2,1876 (%95 güven aralığı, 1,765-3,886), Wald χ² (1)=33.318, p<0,001]. Sonuç: Bu çalışmada, gece yeme sendromunun üniversite öğrencilerinin akademik performansı üzerinde zararlı etkileri olduğu sonucuna varılmıştır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]