학술논문
Acil Servise Başvuran Yenidoğan Bebekler: Ne Kadarı Gerçekten Acil?
Document Type
Academic Journal
Source
Subject
Language
Turkish
ISSN
2717-9443
Abstract
Objective: The aim of this study was to investigate the clinical outcomes of newborns brought to the pediatric emergency room and determine the factors affecting hospitalization from the emergency room. Methods: The hospital records of all newborns admitted to the pediatric emergency department of our hospital between September 1, 2020 and September 1, 2021, outside working hours, were retrospectively reviewed. The season of admission, postnatal age, sex, immigration status, complaints of admission and clinical outcomes of the infants were analyzed. Infants hospitalized and not hospitalized from the emergency department were compared in terms of these parameters. Results: One thousand eighty two newborns were included in the study (median age: 5 days; 570 males). The most frequent admissions were in summer (259, 23.6%) and autumn (462, 42.7%). Hundred and forty infants (12.9%) were Syrians. The most common presenting complaint was jaundice (913, 84.3%). Forty-two (3.8%) infants were hospitalized. There was no significant difference between the infants discharged from the pediatric emergency service and those hospitalized with respect of postnatal age, gender, immigration status and application season. Those who were admitted with complaints of high fever (p<0.001) and with complaints suggesting dehydration (p=0.001) were hospitalized at a higher rate. The median length of hospital stay of the inpatients was 2 days (interquartile range: 1-5). No mortality was seen. Conclusion: The rate of hospitalization was found to be very low in newborns who were admitted to the pediatric emergency room. However, the risk of hospitalization was higher in newborns who presented with complaints of high fever and dehydration.
Amaç: Çocuk acil servisine getirilen yenidoğanların klinik sonuçlarının araştırılması ve acil servisten hastaneye yatışı etkileyen faktörlerin belirlenmesidir. Yöntem: 1 Eylül 2020-1 Eylül 2021 tarihleri arasında, mesai saatleri dışında, hastanemiz çocuk acil servisine başvuran tüm yenidoğan bebeklerin hastane kayıtları retrospektif olarak incelendi. Bebeklerin acil servise başvurdukları mevsim, postnatal yaş, cinsiyet, göçmenlik durumu ve başvuru yakınmaları ile klinik sonuçları incelendi. Acil servisten hastaneye yatırılan ve yatırılmayan bebekler bu parametreler açısından karşılaştırıldı. Bulgular: Toplam 1082 yenidoğan çalışmaya dahil edildi (ortanca yaş: 5 gün; 570'i erkek). En sık başvuru yaz (259, %23,6) ve sonbahar (462, %42,7) mevsimindeydi. Yüz kırk bebek (%12,9) Suriye uyrukluydu. En sık başvuru yakınmaları sarılıktı (913, %84,3). Bebeklerin 42'si (%3,8) hastaneye yatırılmıştı. Çocuk acil servisinden taburcu edilen ve hastaneye yatırılan bebekler arasında postnatal yaş, cinsiyet, göçmenlik durumu ve başvuru mevsimi açısından anlamlı fark saptanmadı. Yüksek ateş (p<0,001) ve sıvı kaybını ifade eden yakınmalarla (p=0,001) başvuranlar hastaneye daha yüksek oranda yatırılmıştı. Yatırılarak tedavi edilen bebeklerin hastanede yatış süresi ortanca 2 gün (çeyrek değerler aralığı: 1-5) idi. Hiçbir bebeğin kaybedilmemiş olduğu görüldü. Sonuç: Çocuk acil servisine başvuran yenidoğanlarda hastaneye yatış oranı oldukça düşük olarak saptandı. Ancak yüksek ateş ve sıvı kaybı yakınmaları ile getirilen yenidoğanların hastaneye yatırılma riski daha yüksek idi.
Amaç: Çocuk acil servisine getirilen yenidoğanların klinik sonuçlarının araştırılması ve acil servisten hastaneye yatışı etkileyen faktörlerin belirlenmesidir. Yöntem: 1 Eylül 2020-1 Eylül 2021 tarihleri arasında, mesai saatleri dışında, hastanemiz çocuk acil servisine başvuran tüm yenidoğan bebeklerin hastane kayıtları retrospektif olarak incelendi. Bebeklerin acil servise başvurdukları mevsim, postnatal yaş, cinsiyet, göçmenlik durumu ve başvuru yakınmaları ile klinik sonuçları incelendi. Acil servisten hastaneye yatırılan ve yatırılmayan bebekler bu parametreler açısından karşılaştırıldı. Bulgular: Toplam 1082 yenidoğan çalışmaya dahil edildi (ortanca yaş: 5 gün; 570'i erkek). En sık başvuru yaz (259, %23,6) ve sonbahar (462, %42,7) mevsimindeydi. Yüz kırk bebek (%12,9) Suriye uyrukluydu. En sık başvuru yakınmaları sarılıktı (913, %84,3). Bebeklerin 42'si (%3,8) hastaneye yatırılmıştı. Çocuk acil servisinden taburcu edilen ve hastaneye yatırılan bebekler arasında postnatal yaş, cinsiyet, göçmenlik durumu ve başvuru mevsimi açısından anlamlı fark saptanmadı. Yüksek ateş (p<0,001) ve sıvı kaybını ifade eden yakınmalarla (p=0,001) başvuranlar hastaneye daha yüksek oranda yatırılmıştı. Yatırılarak tedavi edilen bebeklerin hastanede yatış süresi ortanca 2 gün (çeyrek değerler aralığı: 1-5) idi. Hiçbir bebeğin kaybedilmemiş olduğu görüldü. Sonuç: Çocuk acil servisine başvuran yenidoğanlarda hastaneye yatış oranı oldukça düşük olarak saptandı. Ancak yüksek ateş ve sıvı kaybı yakınmaları ile getirilen yenidoğanların hastaneye yatırılma riski daha yüksek idi.