부산대학교 도서관

Amaç: COVİD-19 gibi pandemiler sosyal kısıtlılıklar, günlük rutinlerdeki değişiklikler ve ekonomik zorluklara bağlı olarak hem ebeveynlerde, hem de çocuklarda strese neden olur ve çocuklarda uzun dönemde gelişimsel ve davranışsal sorunlara yol açar. Çalışmamızda pandeminin ikinci yılında tipik gelişen sağlıklı çocuklarda davranış problemlerini ve bu sorunlara aile sosyodemografik özelliklerinin etkisini değerlendirdik. Gereç ve Yöntemler: Bu vaka kontrol çalışmasına, Ocak ve Şubat 2022 tarihleri arasında Hacettepe Üniversitesi İhsan Doğramacı Çocuk Hastanesi'ne başvuran yaşları 18-60 ay arasında 28 çocuk ve pandemi öncesi dönemden 23 çocuk dahil edildi. Çocukların tümünün Erken Gelişim Evreleri Envanteri değerlendirme sonuçları tüm gelişim alanlarında normaldi. Çocuk Davranışlarını Değerlendirme Ölçeği ebeveynler tarafından dolduruldu. Bulgular: Aile sosyodemografik özellikleri açısından iki grup arasında anlamlı fark yoktu. Çocuk Davranışlarını Değerlendirme Ölçeği puanları değerlendirildiğinde anksiyete-depresyon puanları pandemi sonrası grupta anlamlı olarak daha yüksekti (p=0.047). Çoklu regresyon modelinde, anne eğitim düzeyi düşük kaygı-depresyon puanları ile anlamlı bir şekilde ilişkiliydi (p=0.030). Anne eğitim düzeyinin lise üstü olmasının pandemi sonrası gruptaki çocuklarda anksiyete-depresyon puanlarını 2.53 puan azalttığı gösterildi. Sonuç: Aileler, çocuk doktorları ve diğer tüm sağlık çalışanları pandeminin olumsuz etkilerine karşı en savunmasız gruplardan biri olan okul öncesi çocukları yakın izlemelidir. Ayrıca, özellikle orta gelirli ve gelişmekte olan ülkelerde pandemi sürecinde derinleşen sağlık ve sosyal eşitsizliklerin ortadan kaldırılması için yeni politikalara ihtiyaç duyulmaktadır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]