부산대학교 도서관

Uvod/Cilj. Dišenova mišićna distrofija (DMD) i njegova alelna forma, Bekerova mišićna distrofija (BMD), su Xvezane nasledne bolesti od kojih obolevaju muškarci, a karakteriše ih progresivna mišićna i kardiopulmonalna slabost, posebno kod DMD kao težeg oblika bolesti. Ove bolesti nastaju kao posledica mutacija u genu za distrofin, a najčešće su prisutne intragenske delecije i duplikacije (80%). Novonastalu mutaciju ima1/3 bolesnika, a procenjeno je da su 2/3 majki nosioci. Cilj rada je bio da se analizira učestalost duplikacija u odnosu na delecije u genu za distrofin kod bolesnika sa distrofinopatijom, kao i da se ispita efekat dobijenih mutacija na fenotip kod probanda i utvrdimo status nosioca kod ženskih srodnika probanda sa duplikacijama. Metode. Studijom je bilo obuhvaćeno 22 DMD i 35 BMD nesrodnih bolesnika i šest ženskih srodnika probanda kod kojih su bile otkrivene duplikacije. Za otkrivanje ili potvrdu mutacije, kod probanda i ženskih nosioca, korišćene su metode: lančana reakcija polimerazom (PCR) i višestruko umnožavanje vezanih sondi (MLPA), prema datom protokolu. Rezultati. Kod probanda je nađeno 34 (59,6%) velikih delecija (najčešće su bili zahvaćeni egzoni 44--60) i 6 velikih duplikacija (10,5%) kod 4 DMD i 2 BMD bolesnika. Takođe, duplikacije su nađene kod 3 od 4 (75%) testirane majke. Distribucija duplikacija je bila heterogena, obuhvatala je N-terminalni i štapićasti region i uključivala je veći broj egzona, osim kod jednog DMD bolesnika koji je imao duplikaciju egzona 2. Odstupanje od Monakovog pravila je bilo prisutno kod 9,5% DMD probanda, odnosno kod 15,8% BMD probanda, to jest kod 12,5% slučajeva. Zaključak. Kod 57 DMD/BMD probanda nađeno je 59,6% velikih delecija i 10,5% velikih duplikacija. Najčešće je bio zahvaćen štapićasti domen u DMD genu. Odstupanje od Monakovog pravila je bilo prisutno u 12,5% DMD/BMD slučajeva. Tri od četiri ispitane majke probanda su bile potvrđene kao nosioci. [ABSTRACT FROM AUTHOR]