부산대학교 도서관

Amaç: Kan transfüzyonu sık uygulanan hayat kurtarıcı bir tedavidir ancak sıklıkla alloimmünizasyon ile komplike olur. Yunanistan'da daha önce yapılan çalışmalar çoklu transfüze edilen talasemik hastalar ve antenatal kadınlar üzerine yoğunlaşmıştır. Ancak şimdiye kadar genel hasta popülasyonunda eritrosit alloantikorlarının görece sıklığı araştırılmamıştır. Bu geriye dönük çalışmanın amacı iki hastanedeki büyük bir hasta grubunda eritrosit alloantikorlarının sıklığı, özgüllüğü yanında yaş, cinsiyet ve hastaneye yatış kliniği ile ilişkisi tahmin etmektir. Gereç ve Yöntemler: Atina, Yunanistan'da bulunan Sismanogleio ve Thriasio hastanelerinin 2012-2016 dönemine ait verileri geriye dönük olarak incelendi. İstatistiksel analiz SAS for Windows 9.4 yazılım platformu ile yapıldı. Bulgular: Altı yüz yirmi altı hastanın (626/53800, %1,16) bir veya daha fazla alloantikor ile alloimmünize olduğu saptandı. Ortalama yaş 67,99±17,56 idi. Kadınlarda antikor saptanma oranı (%62,66; 438/699) erkeklere (%37,34; 261/699) kıyasla daha fazlaydı (p=0,0007) ve antikorların büyük çoğunluğu (%66,81) 61-90 yaş grubunda izlendi. En sık anti-Kell antikoru (%26,61) saptanırken bunu anti-E (%16,02), anti-D (%15,02), anti-Jka (%5,87) ve anti-M (%5,72) izledi. Anti-C (%81.48, n=27), anti-Cw (%54,17, n=24) çoklu antikorlu hastalarda daha sık bulunma eğilimindeydi. Alloimmünize olgularının çoğu genel cerrahi (%42,65) ve iç hastalıkları (%38,66) kliniğinde bulundu. Sonuç: Sonuçlarımıza göre, Yunanistan'da bulunan genel hasta popülasyonundaki alloimmünizasyon oranları uluslararası literatürdeki çalışmaların çoğu ile uyumludur. Alloimmünizasyonun etkin biçimde önlenmesi için ulusal düzeydeki stratejinin tüm popülasyonda genişletilmiş uyum arama veya tüm transfüzyonların öncesinde zorunlu indirekt antiglobulin testine yönlendirilmesi konuşu tartışmalıdır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]