부산대학교 도서관

Ο νέος κορονοϊός SARS-CoVII προκαλεί σοβαρή λοίμωξη του αναπνευ- στικού, τη νόσο COVID-19, και είναι ιδιαίτερα μεταδοτικός. To Επιστημονικό Τμήμα Καρδιοαγγειακής και Αναπνευστικής Φυσικοθεραπείας - Αποκα- τάστασης (Ε.Τ.Κ.Α.Φ.Α.) του Πανελλήνιου Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών (ΠΣΦ) μετάφρασε κατόπιν άδειας τις συστάσεις οδηγιών φυσικοθεραπευ- τικής παρέμβασης σε ασθενείς με COVID-19 στο χώρο της οξείας φάσης νοσηλείας (Thomas et al., 2020) (http://www.tkafa.gr/img/enimerosi_ files/0659202001586446489100000.pdf) (Μάρτιος, 2020). Οι οδηγίες αυτές ενημερώνουν τους φυσικοθεραπευτές και το υπόλοιπο νοσοκομειακό προσωπικό της υγειονομικής περίθαλψης για το ρόλο της φυσικοθεραπείας στην οξεία φάση νοσηλείας, τη διαχείριση ασθενών με επιβεβαιωμένο ή/και με υποψία COVID-19 και τον ατομικό εξοπλισμό προστασίας (ΑΕΠ) που απαιτείται να διαθέτουν κατά τη διάρκεια της φυσικοθεραπείας. Κατ' αρχάς σύμφωνα με τις συστάσεις σχεδιασμού και προετοιμασίας του προσωπικού της φυσικοθεραπείας, απαιτείται αυτό να διαθέτει εξει- δικευμένες γνώσεις για παροχή φυσικοθεραπείας στο χώρο της ΜΕΘ. Επι- πρόσθετα, κρίνεται αναγκαίο η απογραφή εξοπλισμού της αναπνευστικής φυσικοθεραπείας, της κινητοποίησης και της άσκησης, ώστε να αποτρέπεται η διακίνηση του εξοπλισμού μεταξύ μολυσματικών και μη μολυσματικών περιοχών του νοσοκομείου. Οι ασθενείς με COVID-19 εμφανίζουν συμπτωματολογία παρόμοια με τη γρίπη και τα ποσοστά εισαγωγής τους στη ΜΕΘ για μηχανική υπο- στήριξη της αναπνοής είναι υψηλά. Η αναπνευστική και η μυοσκελετική φυσικοθεραπεία σε ασθενείς με COVID-19 είναι ωφέλιμη. Παρόλα αυτά, οι φυσικοθεραπευτικές παρεμβάσεις θα πρέπει να παρέχονται μόνο όταν υπάρχουν κλινικές ενδείξεις, ώστε να ελαχιστοποιείται η έκθεση του προ- σωπικού σε ασθενείς με COVID-19. Η μη αναγκαία παρέμβαση στο χώρο απομόνωσης αυτών των ασθενών θα έχει επίσης αρνητικό αντίκτυπο στις προμήθειες του ΑΕΠ του νοσοκομείου. Σε ασθενείς με ήπια συμπτώ- ματα, ή/και πνευμονία και με κλινικά στοιχεία εξιδρωματικής πύκνωσης, ή/και αδυναμία κινητοποίησης εκκρίσεων από τους ίδιους (λ.χ., αδύναμο, μη αποτελεσματικό, υγρό βήχα, ψηλαφητές δονήσεις παραγόμενες κατά τη δίοδο του αέρα από μεγάλο βρόγχο πλήρη βλέννας, υγρό ήχο φωνής, ρεγχάζοντες ρόγχους) δύναται να υπάρχει πα- ραπομπή φυσικοθεραπείας για κάθαρση αεραγωγού. Οι φυσικοθεραπευτικές παρεμβάσεις περιλαμβάνουν: (α) τεχνικές καθαρισμού των αεραγωγών, (β) μη επεμβα- τικό αερισμό (NIV) και αναπνοή θετικής εισπνευστικής πίεσης (IPPB), (γ) τεχνικές διευκόλυνσης απομάκρυνσης των εκκρίσεων, (δ) τοποθέτηση των ασθενών με σοβαρή αναπνευστική ανεπάρκεια σχετιζόμενη με το COVID-19 σε διάφορες θέσεις συμπεριλαμβανομένης και της πρηνούς θέσεως μιας και διεθνείς έρευνες αναφέρουν ότι είναι μία αποτελεσματική στρατηγική σε μηχανικά αεριζόμενους ασθενείς και (ε) πρώιμη κινητοποίηση και άσκηση εξαιτίας της ανάπτυξης της μυϊκής αδυναμίας αποκτηθείσας στη ΜΕΘ (όταν αυτή κρίνεται ασφαλής με ατομικής χρήσης εξοπλισμό). Ο φυσικοθεραπευτής δύναται να εκτελέσει ασκήσεις εύρους τροχιάς των αρθρώσεων, παθητικές, ενεργητικές υποβοηθούμενες ενεργητικές ή με αντίσταση, κάθισμα εκτός κρεβατιού, καθιστική θέση - ισορροπία, ορθοστάτηση, βάδιση, να κάνει χρήση ορθοστάτη τύπου tilt-table, αλλά και ανυψωτήρα ορθοστάτησης με στόχο τη διατήρηση ή βελτίωση της ακεραιότητας και του εύ- ρους τροχιάς των αρθρώσεων, της μυϊκής ισχύος, κ.λπ. Επίσης οι φυσικοθεραπευτές έχουν αναπόσπαστο ρόλο στη διαχείριση ασθενών με τραχειοστομία. Εξαιτίας κινδύνου δημιουργίας αερογενούς μετάδοσης του COVID-19 κατά τη διάρκεια της φυσικοθεραπείας απαιτείται να εκτιμάται ο κίνδυνος της κάθε παρέμβασης και να εφαρμόζεται ο αντίστοιχος ενδεικνυόμενος ΑΕΠ, καθώς και μέτρα αναπνευστικής προστασίας του βήχα, όπως ο ασθενής να γυρίζει το κεφάλι από την αντίθετη πλευρά του βήχα και την απόχρεμψη ή την «παγίδευση» του βήχα με μαντήλι, ή/και όταν είναι εφικτό ο φυσικοθε- ραπευτής να βρίσκεται σε απόσταση ≥2 μέτρων από τον ασθενή και μακριά από τη «ζώνη έκρηξης» του βήχα του. Σε ασθενείς με COVID-19 δεν υπάρχουν ενδείξεις χρησιμότητας του σπιρόμετρου κινήτρου. Επαναχρησι- μοποιούμενος αναπνευστικός εξοπλισμός θα πρέπει να αποφεύγεται κατά το δυνατό. Οι φυσικοθεραπευτές δεν θα πρέπει να εφαρμόζουν εφύγρανση - νεφελοποίηση χωρίς τη συμβουλή και τη σύμφωνη γνώμη του ιατρού. Γενικά, διαδικασίες παραγωγής αερολύματος δημιουργούν τον κίνδυνο αερομεταφερόμενης μετάδοσης του COVID-19 και δεν συνίσταται η χρήση νεφελοποιημένων παρα- γόντων για τη θεραπεία μη διασωληνωμένων ασθενών με COVID-19, καθώς αυξάνει τον κίνδυνο αερολύματος και μετάδοσης της λοίμωξης στους εργαζόμενους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης που βρίσκονται σε άμεση γειτνίαση. Η συνήθης χρήση του μη επεμβατικού αερισμού (NIV) δεν συνιστάται. Συνίστανται οι κλειστού τύπου καθετήρες αναρρόφησης, ενώ η οποιαδήποτε απο- σύνδεση του ασθενούς από τον αναπνευστήρα για λήψη δείγματος βρογχικών εκκρίσεων θα πρέπει να αποφεύγε- ται. Εάν απαιτούνται φυσικοθεραπευτικές παρεμβάσεις για τη διευκόλυνση της λήψης δείγματος θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν αερογενείς προφυλάξεις. Η διαχείριση των δειγμάτων πτυέλου θα πρέπει να γίνει σύμφωνα με τις οδηγίες του εκάστοτε νοσοκομείου. Για τα επιβεβαιωμένα κρούσματα, τα ελάχιστα μέτρα προφύλαξης από σταγονίδια είναι η χρήση μιας μάσκας Ν95/P3, η αδιάβροχη μακρυμάνικη φόρμα, γυαλιά/ασπί- δα προσώπου, γάντια, κάλυμμα μαλλιών και αδιάβροχα παπούτσια. Να χρησιμοποιείται η διαδικασία ένδυσης και απομάκρυνσης του ΑΠE βήμα προς βήμα, σύμφωνα με τις οδηγίες που υπάρχουν ανά νοσοκομείο. Τα δωμάτια αρνητικής πίεσης χρησιμοποιούνται για την απομόνωση ασθενών ως μέτρο πρόληψης της διασποράς. [ABSTRACT FROM AUTHOR]