부산대학교 도서관

Amaç: Çocuk psikiyatrisi kliniklerine gelen hastaların anab3baları ve öğretmenleri arasında dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) ve otizm lie ilgili yanlış değerlendirmeler ve damgalamanın (STIGMA) incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Türkiye'nin farklı coğrafi bölgelerdeki yedi üniversite hastanesi çocuk psikiyatrisi kliniğine gelen hastaların anababaları ve öğretmenleri çalışmaya alınmıştır. Anababalar (n:666) ve öğretmenler (n:453) "damgalama"yl incelemek üzere yazarlar tarafından hazırlanan DEHB ve Otizmle ilgili Anketleri doldurmuşlardır. Bulgular: Tüm grupta, DEHB'ye ilişkin "damgalama" düzeyi lie otizme ilişkin "damgalama" (r: .37, p<0.001) ve DEHB'ye ilişkin "yanlış değerlendirme" (r:.25, p<0.001) düzeyleri arasında anlamlı bir korelasyon görülmüştür. Öğretmenler arasında, doğu illerinde ve eğitim düzeyi daha düşük ailelerde DAMGALAMA düzeyi daha yüksek bulunmuştur. Öğretmenlerin yarlsindan fazlası DEHB'de kullanılan ilaçların çok ciddi yan etkileri olduğunu ve tedavi lie DEHB'nin tümüyle düzelmeyeceğini, DEHB ve otizmi olan çocukların ayrı sınıflarda okutulmasl gerektiğini belirtti. Sonuç: Bulgular bilginin kaynağı, içeriği ve düzeyinin güvenilirliği azaldıkça DEHB ve otizme ilişkin yanlış değerlendirme ve damgalama düzeyinin arttığını ortaya koymaktadır. Yanlış bilgilenme ve damgalamanın azaltılması için anababalara ve öğretmenlere yönelik yapılandırılmı
5F; eğitim programlarının faydalı olacağı öngörülmektedir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]