부산대학교 도서관

Uvod: Adrenalni incidentalomi (AI) jesu tumori otkriveni različitim vizualizacionim metodama učinjenim bez sumnje na adrenalnu patologiju. Cilj studije je bio da se ispita prevalenca supkliničkog hiperkorticizma (SH) i pridruženih bolesti kod pacijenata sa unilateralnim (UAI) i bilateralnim AI (BAI). Metode: Ispitivanje je obuhvatilo 152 pacijenta, 105 (69,1%) sa UAI i 47 (30,9%) sa BAI. SH je definisan na osnovu serumskog kortizola >50 nmol/L nakon prekonočnog deksametazon (1 mg) supresivnog testa (DST) ili nakon dvodnevnog niskodoznog DST (LDDST) sa 2 mg deksametazona, uz još jedan navedeni parametar (ponočni serumski kortizol > 208 nmol/L, 24-h urinarni slobodni kortizol > 245 nmol/L ili ACTH < 10 ng/L). Kostna gustina je merena na nivou lumbalnog dela kičme i vrata femura. Rezultati: Pacijenti sa BAI se nisu razlikovali u odnosu na pacijente sa UAI po starosti, BMI, obimu struka, učestalosti dijabetesa, hipertenzije i dislipidemije. Prevalenca SH u celoj grupi iznosila je 20,5% (prekonoćni DST), odnosno 20,0% (LDDST) i bila je značajno veća kod pacijenata sa BAI u odnosu na pacijente sa UAI (31,1% vs 15,2%, p=0,026). Kostna gustina na nivou kičme je bila značajno niža kod pacijenata sa BAI u odnosu na UAI (0,96±0,14 vs 0,87±0,15, p=0,002). Nije nađena razlika u kostnoj gustini na nivou vrata femura. Prevalenca osteoporoze je bila značajno veća kod pacijenata sa BAI u odnosu na UAI (37,1% vs 15,9%, p=0,011). Zaključak: Pacijenti sa BAI imaju značajno veću prevalencu SH i osteoporoze, ali ne i bolesti pridruženih u metaboličkom sindromu, u odnosu na pacijente sa UAI. To može biti posledica veće autonomne sekrecije kortizola ili različite tkivno-specifične osetljivosti na kortikosteroide. [ABSTRACT FROM AUTHOR]