부산대학교 도서관

“Kâf” lâfzının Kur’ân-ı Kerîm’de geçmesi ve işaret ettiği mânâlar, yeryüzünü çevreleyen “Kâf” isimli büyük bir dağ ile ilişkisi ve diğer dağların kökeni olduğu inanışı çeşitli alanların konusuna girmiş ve gerek dilciler, müfessirler ve sûfîler gerekse de değişik uzmanlık alanlarındaki âlimler tarafından ele alınıp geçmişten bugüne tartışılagelmiştir. Bu konuda farklı görüşlere gidilmiştir. Bu görüşlerin hepsi, Yüce Allah’ın kitabında zikredilen dört âyetin işaret ettiği mânâlara, bazı sahabe ve tâbiînden nakledilen bir takım rivayetlere, tasavvuf ehlinin müşahedelerine ve ehl-i kitap tarafından nakledilen İsrâiliyyât kayıtlarına dayanmaktadır. Ancak bazı art niyetli kimseler, Kur’ân-ı Kerîm’in, içinde hurafeler ve mitler bulunduran bir kitap olduğunu iddia edip âlimleri tasdik-inkâr polemiğine sokarak mevzubahis konuyu suistimâl etmişlerdir. Bu konuda kendi tasavvur ve içtihatlarını kendilerine ulaşan naklî veya hissî delillere dayandıran tarafgirler ile içtihatlarını ellerin deki fıkhî delillere ve gerçekçi gözlemlere dayandıran muhalifler olmak üzere ikiye ayrılırlar. Bu çalışma vasıtasıyla araştırmacı, Kur’ân-ı Kerîm ve sünnet-i seniyye ile müfessirler, dilbilimciler, seyyahlar, coğrafyacılar, mutasavvıflar ve diğer âlimlerin görüşlerinden deliller çıkarmayı ve bunların izini sürmeyi amaçlamıştır. Bu hedefe ulaşma yolunda konu ile ilgili ortaya atılan şüpheler, bu bağlamda yazılan müteselsil cevaplar ve kritik-analitik çalışmalar dikkate alınmıştır. Böylece bu araştırma vesilesiyle inşallah faydalı olabilecek önemli sonuçlar elde etmek gayemizdir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]