부산대학교 도서관

Poznato je da više od 380 lekova može da ispolji toksični efekat na pluća. Lekovi za koje je pokazano da su značajni u tom smislu svrstavaju se u sledeće kategorije: citotoksični, kardiovaskularni, antiinflamatorni, antibiotici, nedozvoljeni lekovi i ostali. Neželjena dejstva mogu da se ispolje na plućnom parenhimu, pleuri, disajnim putevima, plućnom vaskularnom sistemu i medijastinumu. Lekovima izazvane plućne bolesti nemaju patognomonični klinički, laboratorijski, fizički, radiografski ni histološki nalaz. Njihova dijagnoza se obično postavlja metodom eliminacije drugih bolesti i često je zasnovana na kliničkom nalazu. Laboratorijske analize ne pomažu u postavljanju dijagnoze. U dijagnostičkom smislu, kompjuterizovana tomografija visoke rezolucije je mnogo senzitivnija od standardnog radiograma. Lečenje zahteva isključivanje leka čiji toksični efekat je doveo do plućnog oboljenja i primenu simptomatske terapije. Primena glikokortikoida dovodi do brzog poboljšanja gasne razmene i povlačenja radiografskih promena. Pre početka terapije svakim lekom sa potencijalnim toksičnim efektom na pluća, bolesniku treba da se predoče mogući neželjeni efekti leka. Amiodaron je antiaritmik koji se koristi u lečenju mnogih oblika tahiaritmije. Njime izazvana plućna toksičnost je dobro poznata komplikacija koju daje ovaj lek sa učestalošću 5-7%. [ABSTRACT FROM AUTHOR]