학술논문
Küçük Hücreli Dışı Akciğer Kanseri Hastalarında Onkogen Mutasyonlarının Araştırılması.
Document Type
Article
Source
Subject
Language
Turkish
ISSN
1300-7416
Abstract
Amaç: Yüksek insidansa sahip olan Küçük Hücreli Dışı Akciğer Kanseri (KHDAK) en yüksek mortaliteye sahip kanser alt tipi olarak önemini korumaktadır. Çoğunlukla belirtilerin ileri evrelerde kendini göstermesi tedavi başarısını önemli ölçüde kısıtlamaktadır. Son yıllarda, tümör dokusunda meydana gelen genetik değişiklikler sonucu ortaya çıkan onko-proteinlerin baskılanabilmesi tedavi başarısına önemli katkı sağlamıştır. Tümördeki bu moleküler değişimlerin tespiti kişiye özgü tedavilerin ön plana çıkmasına katkı sağlamıştır. Toplumdan topluma ve kişiden kişiye farklılık gösterebilen bu moleküler değişimlerin tedavi başarısını artırmak amacıyla her ülkedeki sıklık ve korelasyonlarının ortaya konması önem arz etmektedir. Ülkemizde KHDAK onkogen sıklık ve korelasyonlarına dair yeterli veri bulunmamaktadır, tanı ve tedavi batılı toplumlara benzer olduğu varsayılarak düzenlenmektedir. Ülkemize ait verilerin oluşturulması, tanı ve tedavi stratejileri açısından klinisyene fayda sağlaması ve böylece tedavi başarısını artırabilmesi bakımından önemlidir. Bu amaçla çalışmamızda KHDAK tanılı olguların tümör parafin bloklarında onkogen oluşumuna sebep olan ve sık gözlemlenen mutasyonların sıklıklarının ve korelasyonlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Materyal-Metot: Tanısı KHDAK olan toplam 80 hastaya ait parafin blok kesitlerinden genomik DNA izolasyonu yapılmıştır. Ticari mutasyon kitleri (Roche Diagnostics, Amoy Diagnostics) kullanılarak Cobas z (Roche Diagnostics) RT-PCR cihazında Epidermal Büyüme Faktörü Reseptörü (EGFR), Kirsten sıçan sarkoma viral onkogen homoloğu (KRAS), v-Ras Nöroblastom viral onkogen homoloğu (NRAS), v-Raf Murine sarkoma viral onkogen homoloğu (BRAF), Fosfatidil inozitol-3-kinaz katalitik alfa polipertid (PIK3CA), İnsan Epidermal Büyüme Faktör Reseptörü 2 (HER2) mutasyonları araştırılmıştır. Bulgular: 80 olgunun 37'sinde toplam 38 mutasyon saptanmıştır. Olguların 7'sinde EGFR, 23'ünde KRAS, 6'sında PIK3CA, 1'inde BRAF ve 1'inde NRAS mutasyonu saptanmıştır. HER2 mutasyonu hiçbir olguda saptanmamıştır. KRAS mutasyonu bulunan bir olguda PIK3CA mutasyonu birlikteliği saptanmıştır. Sonuç: Sonuçlarımız; Ülkemizde PIK3CA mutasyon sıklığı dışında batılı toplumların mutasyon profiline benzer bir profile sahip olduğumuzu göstermektedir. Elde ettiğimiz PIK3CA mutasyon sıklığı %7,5'tir ve literatürdeki gösterilen %1-4 aralığının üzerindedir. Sonuçlarımız doğrultusunda PIK3CA mutasyonlarının tanı ve tedavide daha fazla dikkate alınmasının tedavi başarısına katkı sağlayabileceğini düşünmekteyiz. [ABSTRACT FROM AUTHOR]