부산대학교 도서관

Amaç: Serotonin ve/veya noradrenalin geri alım inhibitörlerinin bellek üzerine etkileri çeşitli klinik ve preklinik çalışmalarda araştırılmıştır. Ancak, çelişkili sonuçlar bildirilmiştir. Bu çalışmada selektif noradrenalin geri alım inhibitörü olan atomoksetin ve reboksetinin; serotonin geri alım inhibitörü olan paroksetinin ve trisiklik antidepresan amitriptilinin farelerde bellek üzerindeki etkileri pasif sakınma testi ile karşılaştırılmalı olarak değerlendirilmiştir. Yöntem: Çalışmada 25-30 gr ağırlığında erkek Balb-C fareler kullanıldı. Reboksetin (10 mg/kg), atomoksetin (5 mg/kg), paroksetin (10 mg/kg) ve amitriptilin (10 mg/kg) tek başlarına ve skopolamin (1 mg/kg) ile kombinasyon şeklinde uygulandı. Belleği değerlendirmek için pasif sakınma testi kullanıldı. İlk gün farelerin kazanım süresi (acquisition time) ikinci gün (24 saat sonra) ise retansiyon süresi (retention time) kaydedildi. Tüm ilaçlar ve salin, retansiyon süresinin değerlendirilmesinden 30 dakika önce intraperitoneal olarak uygulandı. Bulgular: Tüm ilaçlar ve salin, tek başlarına uygulandıklarında retansiyon süresini bozmadılar. Ancak, skopolamin retansiyon süresini anlamlı ölçüde bozdu (p=0.003). Skopolamin ile kombine edildiğinde reboksetin, atomoksetin ve paroksetin retansiyon süresinde belirgin bir iyileştirici etki gösterdi. Amitriptilin, skopolamin ile kombine edildiğinde retansiyon süresi anlamlı ölçüde azaldı (p=0.013). Sonuç: Atomoksetin ve reboksetinin bellek bozukluğu üzerindeki iyileştirici etkisi noradrenalin gerialım inhibisyonuna bağlı olabileceği ileri sürülebilir. Bellek bozukluğu üzerinde paroksetinin iyileştirici etkisi artmış serotonerjik aktivite ile ilişkili olabilir. Amitriptilinin bellek bozukluğu üzerinde iyileştirici etkisinin olmaması antikolinerjik yan etkisi nedeniyle olabilir. Bu ilaçların iyileştirici etkilerinin mekanizmalarını açıklamak için aynı model ve hayvan türlerini kullanarak yapılacak daha ileri çalışmalara ihtiyaç vardır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]