부산대학교 도서관

Uvod. Ankilozirajući spondilitis predstavlja hronično muskuloskeletno oboljenje praćeno postepenom funkcionalnom onesposobljenošću. U kasnijim fazama inflamacija u sklopu ovog oboljenja može dovesti do fibroze i kalcifikacije kičme sa posledičnim smanjenjem kvaliteta života. Ovaj prikaz slučaja naglašava značaj ranog dijagnostikovanja ankilozirajućeg spondilitisa kao jednog od bitnih faktora u daljem toku same bolesti. Prikaz slučaja. Dvadesetsedmogodišnjem bolesniku je ankilozirajući spondilitis dijagnostikovan 2019. godine. Bolesnik je prvi put pregledan zbog bolova u zglobovima 2005. godine, kada je bol povezan sa rastom i razvojem. Međutim nakon deset godina javili su se bolovi u području slabinskog i grudnog dela kičme praćeni jutarnjom ukočenošću. Takođe, javilа su se i nova bolna mesta uz pozitivne laboratorijske nalaze u pravcu inflamacije. Uprkos perzistentnim dijarejama dodatna ispitivanja koprokulture, antiglatkomišićna i antimitohondrijalna antitela kao i antihepatitis B površni antigen i antihepatitis C virus antitela su pokazala negativan rezultat. Magnetnorezonantnom tehnikom prikazan je otok donjih delova tela slabinsko-trtičnih pršljenova najpre u sklopu spondilitisa, promene u sakroilijačnom zglobu u pravcu hroničnog sakroiliitisa sa diskretnom aktivnosti kao i sinovitis desnog ramena. Nalaz humanog leukocitnog antigena B27 pokazao je pozitivan rezultat. Uprkos prepisanoj medikamentnoj terapiji registruje se visoka aktivnost bolesti praćena pozitivnim kliničkim nalazom. Prikazani bolesnik je potencijalno kandidat za biološku terapiju. Zaključak. Rano postavljena dijagnoza ankilozirajućeg spondilitisa kao i efektivna terapija omogućavaju smanjenje intenziteta bola, napora, aktivnosti bolesti i preveniraju funkcionalna ograničenja, a time poboljšavaju kvalitet života pacijenata obolelih od ankilozirajućeg spondilitisa. [ABSTRACT FROM AUTHOR]