부산대학교 도서관

Wprowadzenie: Perforacja błony bębenkowej (tympanic membrane perforation, TMP) może mieć różne przyczyny i zwykle powoduje niedosłuch przewodzeniowy. Celem tego badania było opracowanie profili niedosłuchów u pediatrycznych pacjentów z TMP. Materiał i metody: Przeprowadzono retrospektywną analizę historii medycznych 27 pacjentów. Wykonano otoskopię i audiometrię tonalną w celu oszacowania niedosłuchu. Zastosowano analizę skupień celem oceny profili niedosłuchów i znalezienia potencjalnych zależności między profilem niedosłuchu a lokalizacją perforacji błony bębenkowej. Wyniki: Analiza skupień wykazała występowanie trzech typów niedosłuchu. Średnia wartość niedosłuchu w grupie 1. (6 przypadków) była powyżej 30 dB, a niedosłuch był przede wszystkim skutkiem perforacji po chronicznym zapaleniu ucha środkowego. Niedosłuch w grupach 2. (9 przypadków) i 3. (12 przypadków) był poniżej 30 dB. W grupie 2. perforacja przeważnie znajdowała się w tylnych kwadrantach błony bębenkowej, a w grupie 3. - najczęściej w dolnych kwadrantach. W grupach 2. i 3. perforacja była przeważnie (lub: w większości przypadków) spowodowana uderzeniem otwartą dłonią, zranieniem lub uprzednio założonym drenem wentylacyjnym. Wnioski: Zidentyfikowano trzy różne profile (grupy) niedosłuchów wynikających z TMP. Za różne rozmiary perforacji odpowiadają: siła urazu, jego etiologia i stan zapalny. Poziom niedosłuchu przewodzeniowego był większy w przypadku większych perforacji, niezależnie od ich położenia. Ogólnie rzecz biorąc, metody klasyfikacji niedosłuchu mogą podnieść jakość procedur diagnostycznych i chirurgicznych w rehabilitacji pacjentów z TMP. [ABSTRACT FROM AUTHOR]