학술논문
Palaeoearthquakes on the Kelkit Valley Segment of the North Anatolian Fault, Turkey: Implications for the Surface Rupture of the Historical 17 August 1668 Anatolian Earthquake.
Document Type
Article
Author
Source
Subject
*PALEOSEISMOLOGY
*EARTHQUAKES
*GEOLOGIC faults
*SURFACE fault ruptures
*FAULT zones
*VALLEYS
*NATURAL disasters
*
*
*
*
*
*
Language
ISSN
1300-0985
Abstract
Kuzey Anadolu Fayı'nın orta ve doğu kesimlerinde gerçekleşen 26 Aralık 1939 Erzincan (Ms = 7.8) ve 20 Aralık 1942 Erbaa-Niksar (Ms= 7.1) depremleri, Erzincan ve Erbaa arasında toplam 400 km'den daha uzun bir yüzey kırığı yaratmıştır. Bu iki faylanma olayı, 20. yüzyılda sismik bir bariyer işlevi görmüş olan 10 km genişliğindeki açılmalı bir sıçrama ile birbirlerinden ayrılır. Kuzey Anadolu Fayı'nın yapısal olarak karmaşık bu kısımının sahip olduğu kırılma davranışının daha iyi anlaşılması için Kelkit Vadisi segmenti üzerinde paleosismolojik hendek çalışmaları gerçekleştirilmiştir. Reşadiye ve Umurca'da açılan iki hendek sonucu son bin yıl içerisinde gerçekleşmiş 1939 Erzincan depremine ek olarak toplam üç olay tespit edilmiştir. Bunlar, sırasıyla 17 Ağustos 1668, M.S. 1254 ve M.S. 1045 tarihsel depremleri ile deneştirilmişlerdir. 17 Ağustos 1668 Anadolu depremine ait yüzey kırığı, 1942, 1943 ve 1944 deprem fay segmentlerinin üzerinde daha önceden gerçekleştirilen birçok paleosismoloji çalışmasında belirlenmiştir. Bu büyük deprem, Kelkit Vadisi segmenti üzerinde açılan hendeklerin sonuçlarına göre, Niksar'da yer alan 10 km genişlikteki açılmalı sıçramayı aşmış ve Koyulhisar yakınlarına kadar uzanan bir alana kadar kırılmıştır. Ayrıca, tarla sınırları üzerinde ölçülen farklı ötelenme miktarlarının (4, 6.5 ve 10.8 m) varlığı, birden fazla depremin etkisi olarak yorumlanmıştır. Buna göre Kuzey Anadolu Fayı, Kelkit Vadisi segmenti üzerinde, yaklaşık 4 m'lik atım 1939 Erzincan, 2.5 m'lik atım 1668, 4 m'lik atım 1254 depremleri sonucunda gerçekleşmiş olmalıdır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]