부산대학교 도서관

Amaç: Besin alerjili çocuğu olan ebeveynler, çocuklarının alerjik besinden kaçınarak güvenli şekilde beslenmesini sağlamaya çalışmaktadırlar. Bu çalışmada besin alerjili çocuğu olan ebeveynlerin yaşam kalitesini iyileştirmek için karşılaştıkları sorunların değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntemler: Çalışma Türkiye'de Mayıs 2015 - Ocak 2016 tarihleri arasında çok merkezli olarak yapıldı. Çalışmaya besin ilişkili anafilaksi öyküsü olan çocukların ebeveynleri dahil edildi. Katılımcılara yüz yüze anket uygulandı. Bulgular: Çalışmada besin ilişkili anafilaksisi olan, ortanca yaşları 48.5 ay ve % 62.9'u erkek cinsiyette 70 hastanın ebeveynleri değerlendirildi. Ebeveynlerin %50'sinde aile yaşamıyla ilgili, %51.4'ünde ise ev dışı aktivitelerde sorun vardı. Besin ilişkili anafilaksisi olan çocuklarıyla ilgili sorunlar karşısında ebeveynlerin %74'ü iş birliği içindeyken, %22'sinde eşler arasında sorunlar yaşanmaktaydı. Ayrıca ebeveynlerin %80'i aşırı endişeli, %75.7'si ise çocuklarına karşı aşırı korumacı olarak değerlendirildi. Ebeveynlerin %52.9'u çocuklarının okul ile ilgili, %54.3'ü çocuklarının arkadaş ilişkilerinde sorunları olduğunu, %10'u çocuklarının diğer çocuklar tarafından dışlandığını ve %12.9'u ise okulun çocuklarını kaydetmek istemediğini bildirdi. Adrenalin otoenjektör kullanmayı bilen ebeveyn oranı %70 olup, %40'ı otoenjektör kullanmaktan korkmaktaydı. Çalışan annelerin, düşük eğitim düzeyindeki annelerin ve inek sütü alerjili çocuğa sahip olan ebeveynlerin, diğer ebeveynlere göre besin alerjisi nedeniyle daha fazla sorun yaşadıkları görüldü (p<0.005). Sonuç: Sağlık çalışanları besin ilişkili anafilaksisi olan çocuğa sahip ebeveynlerin sorunlarının farkında olmalı ve onlara yardım etmeye hazır olmalıdır. Ayrıca her ziyarette adrenalin otoenjektör kullanımı hakkında ebeveynler bilgilendirilmelidir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]