부산대학교 도서관

Uvod/Cilj. Virus Influenca A (H1N1) ponovo se pojavio u humanoj populaciji tokom 2009. godine. Cilj ove studije bio je da se opišu osobine, laboratorijski nalazi, klinička slika i ishod lečenja bolesnika sa infekcijom virusa influenca A (H1N1). Metode. Ovo istraživanje je sprovedeno u Institutu za plućne bolesti Vojvodine i uključivalo je bolesnike hospitalizovane u Jedinici intezivne nege ili Odeljenju poluintezivne nege sa potvrđenom, verovatnom ili suspektnom infekcijom virusa influenca A (H1N1) u periodu od 6. novembra 2009. do 13. aprila 2010. Rezultati. Od ukupno 64 bolesnika infekcija virusom influenca A (H1N1) potvrđena je metodom rt-PCR kod 50 bolesnika, a definisana kao verovatna kod sedam i kao suspektna kod šest bolesnika. Broj muškaraca i žena bio je jednak. Prosečno životno doba bolesnika bilo je 46 godina (SD ± 12.1). Niko od bolesnika nije bio vakcinisan protiv gripa. Kod 37 (58%) bolesnika evidentirani su komorbiditeti. Gojazno je bilo 29 (45%) bolesnika. Tri bolesnice bile su trudne. Prosečno vreme od pojave simptoma do hospitalizacije bilo je pet dana (IQR = 4-7). Prosečna vrednost modifikovanog skora za rano upozorenje (Modified Early Warning Score -- MEWS) pri prijemu bila je 4 (IQR = 3-6). Najčešći simptomi bili su kašalj (100%) i febrilnost (89%). Prosečna saturacija kiseonikom pri prijemu bila je 85,3% (SD 9,0). Auskultatorni nalaz u vidu zvižduka u odsustvu hroničnog plućnog oboljenja bio je prisutan kod 10 (15,6%) bolesnika. Leukopenija je bila evidentirana kod 23 (35,9%) bolesnika, a trombocitopenija kod 14 (21,9%). Aspartat aminotransferaza bila je povišena kod 41 (64,1%) bolesnika, alanin aminotransferaza kod 32 (50%), a kreatin kinaza kod 36 (56,2%) bolesnika. Zasenčenja na prvom radiogramu bila su u najvećem broju slučajeva mrljasta, a prosečan broj zasenčenih plućnih polja bio je 1 (IQR = 0-3). Bolesnici kod kojih je došlo do smrtnog ishoda imali su stastistički značajno viši MEWS skor na prijemu (p = 0,0001), nižu saturaciju (p = 0,001), više zasenčenih plućnih polja na inicijalnom radiografu (p = 0,006), zvižduke u odsustvu hroničnog plućnog oboljenja (p = 0,02) i povišenu vrednost aspartat aminotransferaze (p = 0.02) i kreatin kinaze (p = 0,03) u serumu. Akutni respiratorni distres razvio se kod 21 (32,9%) bolesnika, a mehanička ventilacija bila je neophodna kod 23 (36,1%) bolesnika. Septični šok razvio se kod 12 (18,7%) bolesnika, a 19 (29,7%) njih je imalo multiorgansku disfunkciju. Ukupan bolnički mortalitet bio je visok - 20,3% (95% CI, 11,3-32,2%; n = 13), a naročito među bolesnicima kod kojih je bila neophodna mehanička ventilacija - 56,5% (95% CI, 36,8-74,4%). Zaključak. Pravovremeno započinjanje antivirusne terapije i rano prepoznavanje kritično obolelih su važni faktori za smanjenje mortaliteta. [ABSTRACT FROM AUTHOR]