학술논문
Türkiye'de Üçüncü Basamak Bir Eğitim Hastanesi'nde Septik Şok Ön Tanılı Hastalarda Ampirik Antimikrobiyal Tedavi Enfeksiyöz Etkenleri Ne Kadar Kapsar? 486 Bakteriyolojik Kültür Kanıtlı Olgu Deneyimi
Document Type
Article
Author
Akyol, Deniz; Başkol, Dilşah; Mert, Merve; Şanlıdağ, Gamze; Avşar, Cansu Bulut; Memetali, Seichan Chousein; Önal, Uğur; Önal, Ayşe Uyan; Akdağ, Damla; Kenanoğlu, Olcay Buse; Guliyeva, Gunel; Uysal, Serhat; Görür, Melike Demir; Mermer, Sinan; Erdem, Hüseyin Aytaç; Sipahi, Hilal; Pullukçu, Hüsnü; Taşbakan, Meltem Işıkgöz; Sipahi, Oğuz Reşat
Source
Subject
Language
Turkish
ISSN
2147-673X
Abstract
Amaç: Bu çalışmada Türkiye'de üçüncü basamak bir eğitim hastanesinde septik şok (SŞ) ön tanılı hastalarda üç farklı ampirik antimikrobiyal tedavi rejiminin enfeksiyöz etkenleri kapsama oranlarının değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: SŞ tanılı (sepsis + hipotansiyon + vazopressör ajan alma) ve Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji konsültan hekimleri tarafından Aralık 2013-Ocak 2021 tarihleri arasında değerlendirilmiş olgular prospektif olarak takip edildi. Ampirik tedavi kapsayıcılığı, SŞ tanısı sonrası başlanan antimikrobiyal tedavinin rutin kültürlerdeki üreyen mikroorganizmaya duyarlı saptanması olarak kabul edildi. Bu yüzden analize etken saptanan alt grup alındı. Ayrıca nispeten sık kullanılan ampirik tedavi rejimlerinin bir aylık sağkalımı ve yaygın olarak kullanılan üç tedavi rejimi uygulanmış olsaydı elde edilecek kapsama oranı analiz edildi. İstatistiksel analiz için SPSS 25 kullanıldı ve p<0,05 anlamlı kabul edildi. Bulgular: Çalışmaya dahil edilme kriterlerini karşılayan toplam 1.088 hasta alındı. Demografik özellikleri, cinsiyet, yaş, en yaygın etiyolojik ajanların dağılımı, hastane kökenli SŞ (hastanede yatıştan 48-72 saat sonra gelişen) veya toplumdan edinilmiş SŞ özellikleri Tablo 1'de özetlendi. Ampirik tedavi kapsayıcılık oranı toplamda %76,1 [toplum kökenli SŞ %80,8 (177/219), hastane kökenli SŞ %72,2 (193/267)] idi. Ampirik tedavi etiyolojik ajanı kapsadığında, bir aylık sağkalım oranı kapsamayanlara göre yüksek bulunmakla birlikte istatistiksel olarak anlamlı fark tespit edilmedi [toplum kökenli SŞ %33,9 (60/177) vs. %26,2 (11/42) (p=0,366) ve hastane kökenli SŞ %25,9 (50/193) vs. %17,6 (13/74) (p=0,197) - toplamda (110/370-%29,7 vs. 24/116-%20,7 p=0,115)]. Meropenem + teikoplanin, meropenem + teikoplanin + ekinokandin, meropenem + teikoplanin + ekinokandin + kolistin gruplarında ampirik tedavinin kapsadığı durumda bir aylık sağkalım %40 (44/110), %47,9 (23/48) ve 3/9 (%33,3) idi (p=0,563). Tablo 2'de üç ampirik tedavi rejiminin varsayımsal olarak uygulanması durumundaki kapsama oranları gösterildi. Sonuç: SŞ tablosundaki hastalarda merkezler ampirik tedavi seçimi yaklaşımını kendi etiyolojik etken dağılımlarına göre belirlemelidir. Ancak SŞ tablosundaki hastalarda bir aylık sağkalımı etkileyen tek parametrenin optimum ampirik tedavi kapsayıcılık oranı olmadığı görülmektedir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]