학술논문
Bazal BT'de buzlu cam görünümü, erkek cinsiyet ve metotreksat kullanımı; romatoid artrit-ilişkili interstisyel akciğer hastalığında radyografik progresyon ile ilişkili faktörler.
Document Type
Article
Author
Source
Subject
Language
Turkish
ISSN
2651-2653
Abstract
Giriş: İnterstisyel akciğer hastalığı (İAH), romatoid artrit (RA) hastalarında önemli mortalite ve morbidite sebebidir. Akciğer bilgisayarlı tomografisi (BT) tanı ve progresyon takibinde önemli role sahiptir. Bu çalışmanın amacı radyografik progresyonu olan/olmayan İAH hastalarının klinik ve radyolojik özelliklerinin karşılaştırılmasıdır. Yöntem: RA'sı olan ve akciğer BT görüntülemesi yapılmış hastalar retrospektif olarak 3 radyolog tarafından incelendi. Tespit edilen 822 hastanın 156'sında (%18,9) İAH saptandı. Bu 156 hastanın 101'ine (%64,7) en az bir kontrol BT çekilmişti, bu hastalar analize dahil edildi. İAH üç ana gruba ayrıldı: UIP, NSIP ve havayolu tutulumu. Avila ve ark. tarafından geliştirilen derecelendirme sistemi hastalığın şiddetinin tespiti ve takibinde kullanılmıştır. Septal kalınlaşma, retikülasyonlar, buzlu cam opasiteleri görece olarak hafif özellikler olarak sayılırken traksiyon bronşektazileri ve bal peteği görünümleri ağır tutulum olarak sayılır. Akciğerler üst, orta ve alt zon olarak 3 eşit segmente ayrılır. Progresyon; vertikal eksende aynı primer lezyonun farklı zonlarda ortaya çıkması veya ağır tutulumlardan birisinin (traksiyon bronşektazileri ve bal peteği görünümleri) aynı zonda ortaya çıkması olarak tanımlanmıştır. Radyografik progresyonla ilişkili faktörlerin tanımlanması için çok-değişkenli analiz yapıldı. Bulgular: Yüz bir hasta (215 BT) analize dahil edildi. Altmış yedi (%66,3) hastanın 3 BT'si, 30 (%29,9) hastanın 4 BT'si ve 17 (%16,9) hastanın 5 tane BT'si vardı. İlk ve son BT arasındaki ortalama süre 47,7±38,8 aydı. Yüz bir hastanın 42'sinde (%41,6) progresyon saptandı. Radyografik progresyonu olan/olmayan hastaların özellikleri tabloda karşılaştırılmıştır. Çok-değişkenli analizde (İAH hastalık süresine göre düzeltilmiş) buzlu cam opasitesi varlığı (aOR 8,6; CI: 1,65-44,9; p=0,011), erkek cinsiyet (aOR 2,9; CI: 1,13-7,4; p=0,026) radyografik progresyonla ilişkili olarak saptandı, bununla birlikte metotreksat kullanımı (herhangi bir dönemde) (aOR 0,21; CI: 0,07-0,6; p=0,04) azalmış radyografik progresyon olasılığıyla ilişkili bulunmuştur. Sonuç: RA hastalarında İAH bulgularının hangi hastada progrese olacağı önemli bir sorudur. Bu çalışmaya göre, bazal incelemede buzlu cam varlığı özellikle erkek cinsiyette İAH ile ilişkili bulunmuştur. İAH hastalarında metotreksat kullanımı hakkında çelişkili yaklaşımlar bulunmakla birlikte bu çalışmada metotreksatla (diğer DMARD'lerde bu etki görülmemiştir) İAH olasılığındaki azalma arasında ilişki bulunmuştur. Metotreksatın İAH progresyonuna etkisiyle ilgili ileri çalışmalara gereksinim vardır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]