부산대학교 도서관

Amaç: Yoğun bakım ünitesinde (YBÜ) Acinetobacter baumanii'ye (A. baumanii) bağlı gelişen ventilatör ilişkili pnömonide (VİP) mortalite yüksektir. VİP'te ampirik antimikrobiyal tedavinin önemi rehberler tarafından vurgulanırken ventilatör ilişkili trakeobronşitte (VİT) ise tedavi tarışmalıdır. Çalışmamızda antimikrobiyal tedavi verilen VİT olgularında YBÜ ve uzun dönem mortalite oranlarının VİP olgularından farklı olup olmadığı araştırıldı. Gereç ve Yöntem: Çalışma, geriye dönük gözlemsel kohort metodu ile 23 yataklı 3. düzey solunumsal yoğun bakım ünitesinde yapıldı. Ocak 2015-Ocak 2016 arasında YBÜ'ye akut solunum yetersizliği (ASY) ile kabul edilen ve entübe olan A. baumannii etkenli VİT ve VİP gelişen hastalar çalışmaya alındı. Olguların demografik özellikleri, ek hastalıkları, ASY nedenleri, arter kan gazı değerleri, PaO2/FiO2, radyoloji, YBÜ ciddiyet skorları (SOFA, Charlson, APACHE II), kültür antibiyogram sonuçları, tedavileri, YBÜ kalış günü, mortaliteleri (YBÜ, 1, 2, 3 ve 12 aylık) ölüm bildirim sisteminden kayıt edildi. Sağ kalım analizi için Kaplan-Meier testi kullanıldı. Bulgular: Çalışmaya 503 entübe hastada kabul kriterleri olan A. baumanii etkenli VİP ve VİT 78 olgu (%15.5) dahil edildi, Olguların %62'si KOAH, %15'i pnömoni, %10'nu akut kardiyojenik ödem, %9'u akciğer kanseri, %4 kifoskolyoz tanılı idi. VİP ve VİT sayıları sırasıyla 28 (%35) ve 50 (%65) iken her iki grupta benzer şekilde erkek cinsiyeti daha fazla saptandı (sırasıyla %75, %76). Yaş, ek hastalık, yatış tanıları, Charlson, SOFA ve APACHE skorları, YBÜ ve hastane kalış süreleri gruplarda benzer idi. Mekanik ventilatörde ortanca (çeyrekler arası oran [ÇAO]) kalma süresi VİP ve VİT'de sırasıyla 15 (7-22) ve 12 (6-14) gün idi (p=0.649). YBÜ mortalitesi VİP ve VİT'de sırasıyla %68 ve %40 idi (p<0.018). Taburculuk sonrası VİT (n=30) ve VİP (n=9) için ortanca (ÇAO) takip süreleri sırasıyla 407 (34-574) gün ve 112 (34-524) gün idi (p=0.852). Kaplan Meier sağ kalım analizi her iki grup benzer bulundu (p=0.57). Takip süresinde 1, 2, 3 ve 12 ay VİP ve VİT'te mortalite oranları sırasıyla %11.1 ve %16.6 (p=0.69); %44.4 ve %26.7 (p=0.31); %44.4 ve %33.3 (p=0.54); %66.7 ve %46.7 (p=0.29) idi. Sonuç: YBÜ'de A. baumanii etkenli VİP'de, tedaviye rağmen her üç hastanın ikisinde, VİT'te önerilmese de antibiyoterapi verildiğinde her beş hastanın ikisinde mortalite gözlendi. Bu sonuçlar ışığında A. baumanii etkenli VİT olgularında tedavi verilmediğinde mortalitenin daha yüksek olabileceğini, bu hastaların klinik bulguları ve enfeksiyon belirteçleri birlikte değerlendirilerek, hastaya özel tedaviye karar verilmesi gerektiğini düşünüyoruz. YBÜ taburculuğu sonrası mortalitenin VİP ile benzer oranlarda olması nedeniyle A. baumanii etkenli VİT olgularının, kısa ve uzun dönem takipte VİP olguları kadar ciddiye alınması gerekmektedir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]