부산대학교 도서관

Cel pracy: Ocena występowania objawów lęku i depresji w grupie pacjentów, którzy przeszli chorobę koronawirusową (COVID-19). Materiał i metody: W przekrojowym badaniu obserwacyjnym w okresie od lutego do kwietnia 2021 r. przebadano pacjentów, którzy niedawno przebyli chorobę koronawirusową (COVID-19), co najmniej 28 dni od rozpoznania. Objawy zgłaszane przez pacjentów były oceniane za pomocą kwestionariusza opracowanego na podstawie wytycznych Narodowego Instytutu Doskonałości Zdrowia i Opieki (NICE, Wielka Brytania). Pacjenci byli badani z użyciem Inwentarza depresji Becka (Beck Depression Inventory - BDI) oraz Inwentarza stanu i cechy lęku (State-Trait Anxiety Inventory - STAI) w celu oceny objawów depresji i lęku. Wyniki: W badanej grupie 102 osób było 45 mężczyzn (44%), średnia wieku (± odchylenie standardowe - SD) wynosiła 52 ±13 lat. Średni czas (±SD), jaki upłynął od diagnozy COVID-19 do badania, wynosił 56 ±18 dni. Spośród 102 ozdrowieńców, 78 (76%) było leczonych w domu, podczas gdy 24 (23,5%) osoby były hospitalizowane. Najczęściej zgłaszanymi dolegliwościami były zmęczenie, zaburzenia funkcji poznawczych („mgła mózgowa"), duszność i kaszel. Mediana wyników dla BDI, lęku jako stanu (STAI 1) i lęku jako cechy (STAI 2) wyniosła odpowiednio 7 (rozstęp kwartylowy, IQR = 10), 38 (IQR = 13) i 40,5 (IQR = 14). Łagodne objawy depresji zaobserwowano u prawie 30% pacjentów. Odnotowano istotnie wyższe wyniki BDI, STAI 1 i STAI 2 u kobiet w porównaniu z mężczyznami. Wnioski: Pacjenci, którzy niedawno przebyli COVID-19, wykazują zwiększone nasilenie lęku i objawy depresji. Objawy są bardziej wyrażone u kobiet. Z klinicznego punktu widzenia lekarze powinni być świadomi ob jawów depresji i lęku występujących u pacjentów po przechorowaniu COVID-19. [ABSTRACT FROM AUTHOR]