부산대학교 도서관

Amaç: Erişkin erkek popülasyonda toraks bilgisayarlı tomografisi (BT) ile saptanan jinekomasti insidansını ve yağlı karaciğer hastalığı, karın ön duvarı, retrorenal ve deri altı yağ doku kalınlığı ile arasındaki ilişkiyi araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Bin yüz doksan bir hastanın toraks BT görüntüleri geriye dönük olarak tarandı. Fibroglandüler doku çapı (FGTD) 2 cm'den fazla olan 158 olgu jinekomasti olarak kabul edildi. Bu kalınlık 1 cm'nin altında olan 45 olgu ise kontrol grubunu oluşturdu. Jinekomasti paternleri, FGTD, memenin deri altı yağ dokusu kalınlığı (B-ATT), karın ön duvarı (AW-ATT) ve retrorenal yağ dokusu kalınlığı (RR-ATT) mm cinsinden ölçüldü. Ek olarak, karaciğer ve dalak dansitesi Hounsfield birimi cinsinden elde edildi ve karaciğer-dalak (L/S) dansitesi oranının 0,8'in altında olması hepatosteatoz olarak kabul edildi. Tüm bu parametreler arasındaki korelasyon Kendall's Tau-b ile istatistiksel olarak analiz edildi. Bulgular: Jinekomasti insidansı %13,2 (158/1.191) olup, olguların %84,2'sinde (n=133) iki taraflı ve %15,8'inde (n=25) tek taraflı idi. En çok gözlenen tip olan dendritik patern olguların %57,6'sında (n=91) saptandı. B-ATT, AW-ATT ve RR-AAT değerleri ile jinekomasti arasında anlamlı fark (p<0,005) saptanmakla birlikte zayıf bir ilişki gözlendi (sırasıyla r=0,137, r=0,132, r=0,098). L/S oranına göre ayrılan iki grup arasında FGTD ve tüm adipoz doku kalınlık parametreleri açısından anlamlı fark bulunmadı (p>0,05). Sonuç: Jinekomasti, masum bir hipertrofiden ziyade viseral obezite gibi ciddi patolojileri işaret ediyor olabilir. Klinik pratikte, BT ile tesadüfi olarak jinekomasti saptanması olguların yönetiminde faydalı bir rol oynayabilir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]