부산대학교 도서관

Amaç: Üreteroskopik litotripsi (URSL) , üreter taşlarının tedavisinde sık tercih edilen bir tedavi alternatifidir. Bu çalışmada URSL uygulamasında taşları fragmente etmede kullanılan pnömotik ve lazer litotripsi tekniklerini değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve yöntem: Kliniğimizde 2010-2012 yıllarında üreter taşı tanısı alıp pnömotik ve lazer litotripsi kullanılarak URSL yapılan 100 hastanın verileri incelendi. Hastalar pnömotik ve lazer litotripsi olarak 50 hastalık 2 gruba ayrıldı. Tüm URSL işlemleri genel anestezi altında ve litotomi pozisyonunda uygulandı. URS sonrası 2. haftada yapılan direk üriner sistem grafisi kontrolünde taş görülmemesi taşsızlık olarak değerlendirilip, başarı kriteri olarak kabul edildi. Bu iki yönteme ait sonuçlar karşılaştırılarak iki yöntem arasında etkinlik ve maliyet farkı varlığı araştırıldı. Bulgular: İki gruptaki hastaların ortalama yaşı sırasıyla 42 ve 45 olarak belirlendi. Ortalama operasyon süreleri pnömotik grubunda 43.1 dakika, lazer grubunda ise 40 dakikaydı. Taşsızlık oranı lazer grubunda %93.9, pnömotik grubunda ise %78 olarak bulundu. Taşın proksimal üreter veya böbreğe migrate olma oranı lazer grubunda %4.1, pnömotik grubunda %16 olarak görüldü. Komplikasyon oranları lazer grubunda %4.1, pnömotik grubunda ise %8 olarak belirlendi. Maliyet değerlendirmesinde lazer sisteminin 76000 TL ve pnömotik sisteminin 10000 TL'ye mal olduğu görüldü. Sosyal Güvenlik Kurumu'nun her iki işlem için kuruma ödemesi ise eşitti. Sonuç: Lazer yönteminde daha yüksek taşsızlık ve taş lokalizasyonuna göre daha az taş migrasyon oranları saptanmıştır. Bu sayede daha sonra hastaya gerekebilecek ikincil girişimlerin azlığı lazer yönteminde genel tedavi masraflarını azaltmasına rağmen, maliyet lazer yönteminde belirgin yüksektir. Buna rağmen aralarında belirgin bir maliyet farkı bulunan bu iki yöntemin etkinliğiyle ilgili daha çok çalışmalara ihtiyaç vardır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]